Over Majoor Bosshardt en een Joodse Humorist

Maar eerst even iets over het woord tegendeel, Wat is de belangrijkheid van het tegendeel? Kunnen wij zonder het tegendeel?

We kennen op de televisie al de naam van Tegenlicht. In theaterlicht kent met ook het begrip van tegenlicht. De weet hier van is vaak erg belangrijk om iets goed uit te kunnen gaan lichten heb ik ooit kunnen ervaren als lichtman in het theater. Zonder tegenlicht kan iets niet goed uitgelicht worden.

In beeldtaal is het misschien wel net zoiets als “het tegendeel”.

Zonder het tegendeel kunnen we moeilijk zicht krijgen op waarheden

en onwaarheden. We hebben zondermeer het tegendeel heel erg hard nodig. Ik kan me herinneren dat ik me ooit bedacht wat het nut van de Satanskerk kon zijn. Het was een rijk vreemdsoortig kerkgebeuren, waarvan bijna iedereen wel kan aannemen dat men er beter niet in kan gaan geloven. Maar toch bleken zij waarde te vertegenwoordigen in de zin van het tegendeel. Zo begreep ik er dus van dat er dagelijks grote geldbedragen konen worden uitgegeven om een tegendeel werkelijk kenbaar te kunnen maken. Een rijke organisatie die zich blijkbaar hard wil maken voor het tegendeel is misschien wel belangrijker dan dat we zullen vermoeden. Het is natuurlijk iets anders of we zelf er voor zullen willen gaan verkiezen om er bij te zullen gaan behoren. We willen liever niet slecht zijn en zo komt het dus dat er mensen er gauw toe over willen gaan om een tegendeel slecht te gaan noemen.

De keuze om dit te zullen doen is zeker een noodzaak voor veel mensen. Maar toch wil ik ook heel even kijken hoe iemand er dan toe had kunnen komen om nou juist dat tegendeel te willen gaan volgen?

En hier kom ik iets zeer opmerkelijks tegen.

Iemand die voor het tegendeel heeft willen kiezen en dus fout zal hebben gekozen, heeft vaak toch wel een legitieme reden gehad om zijn keuze te hebben gemaakt. Een keuze die toch wel zeer lastig kan zijn en zeker niet de gemakkelijkste keuze.

Ik hoor opnieuw majoor Bosshardt zeggen in mijn oor: We zijn eigenlijk allemaal kinderen van God en we zijn mensen die allen mensen die op zoek zijn of ze God wel of niet zullen kunnen vinden. Ik geloof dat zij juist door deze knallenden waarheid de kern te pakkeen kon hebben van ons hele bestaan. Niet voor niets werd zij door velen in Nederland gezien als een soort van heilige moeder Theresa en dat was dus voor mij eveneens Majoor Bosshardt. Zij was een zeer opmerkelijke gelovige. Ik vermoed zeer zeker dat de Majoor de meest grote waarheid ermee had mee kunnen onderkennen. Trouwens over het Leger des Heils gesproken, een ding waar de Majoor en ik in overeenkwamen is dat wij beiden zijn begonnen door te willen gaan werken in een kindertehuis.

Wat is dat voor een gekte?

Wat is dat voor een ziekte?

Om te willen gaan werken bij "Dat uitschot”?

Moeten we daar niet ver vandaan blijven?

Dan ben je toch zeker niet goed wijs? Of wel soms?

En ik hoor de dicipelen in het bootje van Jezus roepen: “Ga terug Jezus, daar zit duivels en demonen, je moet daar niet naar toe gaan!” Maar hij ging toch naar het land van de man die zijn naam niet eens meer wist en zich daarom maar “Legioen” had willen noemen.

“Wie haalt het nou in zijn hoofd om naar dat uitschot uit te willen gaan wijken?” Jezus Christus dus, de Godsmens die ons er in voor ging.

En ook majoor Bosshardt en ikzelf hebben deze weg willen bewandelen en misschien juist daarom was het gemakkelijk voor mij om haar te spreken te krijgen. God stond mij toe dat ik haar op een vrijdag voor het weekend ging opbellen en haar de maandag na het weekend al te spreken had kunnen krijgen. Dit is eigenlijk niet met logica voor te stellen. Hoe kon ik, gewoon als mens die zich nergens nog echt door had kunnen laten onderscheiden, mij zomaar in verbinding stellen met een vrouw die voor velen als het meest belangrijke boegbeeld van het geloof in God had kunnen staan? Een vrouw die zelfs onze toenmalige koningin incognito heeft willen gaan bezoeken?

Nee, het verwonderde me echt in hoge maten en ik heb me werkelijk nog nooit zo volwaardig gevoeld in een interview als met deze majoor. Ze heeft dan ook een grote indruk op mij na kunnen laten, gewoon omdat zij zo gewoon was en zich voor niemand af wilde en hoefde te schermen. En ik ging haar dus vragen over de betekenis van vertrouwen. " Wat is vertrouwen voor U mevrouw Bosshardt?”

Ik denk dat ik nimmer een meer waardevol stukje film heb op kunnen opnemen als deze opname. Het duurt maar even, maar het spreekt boekdelen. Het is alsof ik een paar regels van de Bijbel werkelijk gewaar had kunnen worden.

Ik ben iets gaan geloven van wat ik niet lang geleden van een zeer vriendelijke Hindoestaan had doen vernemen.

Hij vertelde me dat de Bijbel eigenlijk maar een uittreksel is van werkelijk heel erg veel boeken en getuigschriften die allen over het goede en kwade zullen willen vertellen in dit leven. En dat daarbij zelfs iedere paar regels zullen staan voor heel veel bladzijden en dat is iets waar we vaak werkelijk geen enkele weet van zullen hebben. Ze te kijken naar de Bijbel, overkwam me niet lang geleden dus ook. Hoe kunnen we de Bijbel tot ons nemen zonder dit gegeven ons te willen beseffen? We zullen er zeker een vertekend beeld door krijgen en zeker ons willen gaan bezigen in het tegendeel, zonder ons dit ook maar een moment te zullen realiseren.

Dit is eigenlijk een heel wonderlijk iets dat ik hier schrijf.

Maar het tegendeel verkondigt net als het tegenlicht een hele belangrijke waarde in ons leven.

Dit zo te zullen zien is van werkelijk het allergrootste belang!

Integendeel betekent volgens Van Dale 'het tegengestelde is waar' of 'daarentegen'. Betekent dat dat iemand die zegt: 'Ik vind Piet geen aardige man', zijn zin kan vervolgen met 'Integendeel: ik vindt hem bijzonder sympathiek'? Logisch gezien zou dat misschien mogelijk zijn, maar zo wordt integendeel in de praktijk niet gebruikt. Een goed vervolg op 'Ik vind Piet geen aardige man' is bijvoorbeeld 'Integendeel: ik vind hem een erg vervelende vent.' Integendeel kan op twee manieren gebruikt worden. Zo kan het in een tweegesprek voorkomen: iemand ontkent met integendeel de mededeling van iemand anders. Een voorbeeld. Persoon A zegt: 'Ik vind Piet een aardige man', waarop persoon B tegenwerpt: 'Integendeel: hij is juist erg vervelend.' Integendeel kondigt dan aan dat persoon B de ander gaat tegenspreken. Heel anders is het als iemand zijn éígen zin vervolgt met integendeel. Dat kan alleen maar als de gedane mededeling een ontkenning bevat, bijvoorbeeld niet of geen. Een zin als 'Ik vind Piet een aardige man. Integendeel: ...' is niet zinnig. Wel mogelijk is: 'Ik vind Piet geen aardige man. Integendeel: ik vind hem een erg vervelende vent.' In dit geval fungeert integendeel niet als een ontkenning van de bewering, maar juist als een versterking ervan. Hoe komt dat nu?

Allereerst is een vervolg met integendeel te vergelijken met een vervolg met maar: 'Ik vind Piet niet een aardige man, maar (juist) een erg vervelende vent.' Ook met maar wordt niet de hele ontkennende zin (namelijk dat Piet geen aardige man is) tegengesproken, maar alleen datgene wat ontkend wordt (in dit geval wordt ontkend dat Piet een aardige man is).

Bovendien zwakt een ontkennende zin een bewering vaak wat af: 'Ik vind Piet geen aardige man' is minder negatief dan 'Ik vind Piet een vervelende vent.' Door zo'n ontkennende zin te vervolgen met integendeel wordt deze zin gecontrasteerd met de bevestigende zin die erop volgt: 'Ik vind hem een erg vervelende vent.' Op deze manier wordt een pijnlijke mededeling wat vriendelijker ingeleid. Een logisch alternatief voor integendeel in deze context zou zijn 'Sterker nog: ...' Vreemd genoeg betekenen deze twee schijnbaar tegengestelde uitdrukkingen hier precies hetzelfde.

Tot slot wil ik nog even wijzen op een meester van de Ironie. Een man die de Ironie ter hand had willen nemen om te kunnen overleven. Het is zondermeer van belang om even bij deze man te zullen stilstaan. Het is een Joodse man die geboren was in het jaar 1909 en de oorlogsjaren had kunnen overleven. Ik hoop dat een ieder zal blijven herinneren welke verschrikking er met de Joden in de 2e wereldoorlog kon zijn overkomen en in het bijzonder in Nederland. Dat in Nederland al voor de oorlog een bodem van Jodenhaat had kunnen ontstaan is zondermeer het geval en niet te ontkennen. Kijk alleen maar naar de eerste grote toneelspeler die wij ons in de geschiedenis van Nederland zullen kunnen herinneren. Dit was Louis Bouwmeester en het toeval wil dat ik zelf in de Louis Bouwmeester straat ben komen te wonen. Louis Bouwmeester, een ieder met de naam Bouwmeester zou eigenlijk van deze man vernomen moeten hebben, maar ook dat is niet waar. Een tijdje geleden kwam ik in Den Haag een jongen tegen die af studeerde aan de Koninklijke academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag, maar hij had nog nooit gehoord van een zekere Louis Bouwmeester. Onbegrijpelijk vond ik dat, maar goed het zegt natuurlijk ook weer helemaal niets in letterlijke zin.

Maar het ging mij nu om die Joodse man uit 1909 die voor mij kon staan als toonbeeld van de Ironie. Laat ik u dan eerst vertellen dat deze man officieel een andere naam had gekregen dan dat hij uiteindelijk werd genoemd. Dit is zeer gebruikelijk in de Joodse Traditie. De man was dus genoemd naar de welbekende Bijbelfiguur Mozes. Het kindje dat vlak na zijn geboorte al ter dood was veroordeeld omdat het een jongetje kon zijn, Je dit te kunnen bedenken is echt werkelijk achterlijk, maar dit soort achterlijke denkbeelden konden dus werkelijk zijn gebeurd en daar zou ik maar niet te lang bij stil gaan staan. De mens is nou eenmaal een achterlijk soort wezen die er vaak nog helemaal niets van heeft kunnen begrijpen. Enfin, zo geschiedde het dus eens dat er een koning of farao was die alle jongetjes om liet brengen, simpel alleen om het feit dat hij bang kon zijn dat zijn macht ondermijnd zou kunnen worden dan iemand anders die machtiger zou kunnen worden dan hijzelf. Sommige mensen willen nou eenmaal koste wat het kost zelf een soort van God gaan spelen en zijn dan bang voor alles en iedereen die hen daar in kunnen bedreigen. Dit gegeven zich je trouwens nog steeds in de tegenwoordige tijd. Mensen die teveel vervuld zullen zijn met zichzelf, zijn zondermeer vreselijke wanstaltige mensen die over andere mensen heen willen lopen en ze dus eigenlijk het liefst de kop af willen hakken, om het even gelijk als met deze onschuldig geboren Jozef te willen stellen. Niets veranderd dus en denken de meeste mensen echt dat dit een verleden tijd is, maar dat is schijn.

Maar goed, die Mozes werd als pasgeboren jongetje dan maar, door de spookbenauwde ouders, in een mandje in de rivier gezet.

En dit tafereel werd dus aanschouwelijk door een oudere zus die dit vreselijke schouwspel zag gebeuren.

Hoe kon de wereld zo slecht in elkaar zitten bedacht deze zus zich. Dit is toch zeker onmenselijk???

Zij volgde haar drijvende broertje in de rivier en uiteraard met een verscheurend verdriet in haar hart moet dit een schouwspel geweest zijn voor ouders en oudere zus.

De zus kon het maar niet geloven en is haar broertje willen volgen.

En dan gebeurd het dus dat er plotseling een koninklijk uitje van een prinses ook getuigen wordt van het vreselijke misdrijf dat nota bene haar eigen vader op zijn geweten had kunnen hebben.

De zus kon op een verscholen afstand zien hoe deze mooie prinses haar broertje uit het water haalde en er reddeloos mee in het rond keek.

En dit was dus het moment dat de oudere zuster ten tonele kwam en de prinses maar al te graag ter dienste wilde zijn. Dit is dus toen gebeurd en een pasgeboren vrucht van God kon op deze manier gered worden. ( lees het vervolgverhaal maar van deze kleine baby)

Maar ook dus die man uit 1909 bleek niet echt welkom op de wereld. Hij werd niet zoals de hier boven vermelde Jozef gelijk ter dood veroordeeld, maar het heeft in zijn jeugdige leven niet veel gescheeld.

Toen deze jongen dus op de leeftijd was gekomen om een beroep te kiezen, werd hem voorgehouden dat hij maar koopman moest gaan worden. Dat was nou eenmaal een beroep waar veel geld mee te verdienen was vonden zijn beide ouders. Intussen had je toen dus die Louis Bouwmeester die de sterren van de hemel speelde met zijn stuk "

De Koopman van Venetië” een niet onbekende Shakespeare drama, dat over een gierige oude Jood ging. En Bouwmeester mocht als Jood deze rol honderden keren spelen, zelfs zonder dat mensen hem letterlijk konden verstaan. Het beeld van een gierige Jood sprak blijkbaar al voor de hele bevolking boekdelen. Maar ook dus die man uit 1909 bleek niet echt welkom op de wereld. Hij werd niet zoals de hier boven vermelde Jozef gelijk ter dood veroordeeld, maar het heeft in zijn jeugdige leven niet veel gescheeld. Toen deze jongen dus op de leeftijd was gekomen om een beroep te kiezen, werd hem voorgehouden dat hij maar koopman moest gaan worden. Dat was nou eenmaal een beroep waar veel geld mee te verdienen was vonden zijn beide ouders. Intussen had je toen dus die Louis Bouwmeester die de sterren van de hemel speelde met zijn stuk " De Koopman van Venetië” een niet onbekende Shakespeare drama, dat over een gierige oude Jood ging. En Bouwmeester mocht als Jood deze rol honderden keren spelen, zelfs zonder dat mensen hem letterlijk konden verstaan. Het beeld van een gierige Jood sprak blijkbaar al voor de hele bevolking boekdelen.

De naam van zijn theatergroep heeft dus werkelijk bestaan onder de naam: DE DOOFPOT. Uiteraard was dit een behoorlijk ironische naam, die helaas niet lang stand kon houden. Toen is dus deze man begonnen met meer cabaretachtig theater en misschien was hij wel een van de grondleggers van het Nederlandse cabaret, naast Louis Davids en Jean-Louis Pisuisse. Hij bedacht grappen om de mensen aan het lachen te kunnen maken, want hij was er achter gekomen dat wanneer mensen gingen lachten, ze niet zo gauw aan vervelende dingen hoefden te denken. En nog steeds kent men tegenwoordig de zogeheten lachtherapie en de herhaalde bewoordingen van Toon Hermans: Een dag niet gelachen heeft een dag niet geleefd, spreken natuurlijk boekdelen. Lachen is gezond en daar was deze Mozes zich zeker van bewust. En niet met een klein beetje ironie maakte hij toen grapjes waarbij hij zijn eigen naam in de hoofdrol wilde stellen, Ach, hij had toch een andere noemnaam gekregen. Alleen mensen die zijn echte naam zouden ondervangen zouden de ironie immers kunnen begrijpen? Nou en dat waren dan vast wel verstandige mensen die kennis van zaken zouden hebben en ook zijn ware tragedie konden invoelen. Ja, ik denk dat ik waarlijk tot deze groep mensen men gaan behoren. Ik heb zelfs een beweging naar deze man willen benoemen, al zullen niet veel mensen er nog van gehoord hebben. Ik heb die beweging de Royal Sam willen noemen en er is een paar maanden geleden een website van in de lucht gegaan. Het is het verhaal van een zeker Max Tailleur.

Toon Hermans

Baarlo oktober 2013

herfst-foto's  te Baarlo 17 okt 2013

Zijn in werkelijke liefde is zo puur, zo zoet

Zijn in jou als werkelijke liefde is wat ik zal wensen

want in deze hemel is het waard te leven in werkelijke liefde

of noem het gewoon maar even Zijn Liefde

Want Hij is en Hij zal zijn als werkelijke liefde voor iedereen

Niet ik, niet jij, maar Hij

Niet zij, niet hen, niet haar of hem, maar Hij

Want Hij is almachtig en onuitputtelijk

Hij is leven en liefde, desnoods de werkelijke "ADHD" en alles in een

Hij is genade, barmhartig, inspirerend en vertrouwen, nee niets minder dan dat

En Hij is mijn bruid, mijn bruidegom, mijn extase, mijn Liefde

mijn reus, mijn rots, mijn branding

mijn allermooiste steen en alles dat ik liefheb

en alles dat ik omarm in werkelijke liefde

Ja, Hij is dat alles voor mij.

Want het leven is heerlijk

Het leven is prachtig

en het leven is genieten in Zijn adem en Zijn genot

Oh Vader, wat houd ik toch van u

Want U laat mij nimmer alleen

nooit zonder geld en nooit zonder eten

U zorgt voor mij alsof ik Uw enige kind kon zijn

en ik weet U heeft er werkelijk miljarden

Niet dat ik het verdien

nee, ik zal het nimmer uw liefde  verdienen

ik zal het niet waard zijn, in ieder geval niet in mijn gedachte

ik kan namelijk nooit kunnen evenaren om zo goed te zijn als U

U heeft mij dan ook  gemaakt

U bent mijn enige echte vader

die om mij geeft zoals ik ben

zoals wie ik ben of het liefste zou willen zijn

U die aan mij geeft van wat ik nodig heb

en mij met volle teugen heeft leren zien, voelen, ruiken en ervaren

Oh, werkelijke Liefde die ik God zal noemen

IK houd van U

amen

News of a heart of love

In real love is so pure, so sweet
To be in you as true love is all I wish
because in this heaven it is worth to live in true love
or just name it His Love
Because He is and He is like a real love for everyone
Not me , not you , but He
Not her , not her or him , not them, but He

Because He is all-powerful and inexhaustible
He is life and love, even to the actual " ADHD " and all in one
He is grace, mercy and inspiring confidence, no nothing less than that
And he is my bride, my groom ,my ecstasy, my Love
my giant, my rock, my surf.
my most beautiful stone and everything that I love

and everything that I embrace in true love
Yes , He is everything to me .
Because life is delicious
Life is beautiful
and is enjoying life in His breath and His enjoyment

Oh Father , why I really love you?
Because you never leave me alone.
never let me be without money and never without food
You take care of me if I could be your only child
and I know You 've really billions

Not that I deserve
no, I will never deserve your love
I will not be worth it, at least not into my mind
I can never be able to match to be as good as you
But ofcourse, you also made ​​me
and You 're my real father
who gives to me as I am
like who I am or would like to be the sweetest

You gave me all what I need
and has come to see me, to the fullest feel, smell and experience
Oh , true love which I call your name My God, My Father, My Lord
Yes, I really Love You
amen