Vertalen van woorden

Matteüs en de engel (Rembrandt van Rijn - 1661)

Het Evangelie volgens Matteüs (vaak kortweg Matteüs of Mattheüs genoemd) is een van de vier evangeliën in het Nieuwe Testament van de christelijke Bijbel. Het behoort tot de drie synoptische evangeliën. De evangeliën worden traditioneel afgedrukt in de volgorde Matteüs, Marcus, Lucas, Johannes.

 

Het Evangelie volgens Matteüs vermeldt geen auteur. In de christelijke traditie wordt de apostel Matteüs vaak als de auteur beschouwd. Die apostel was een Joodse tollenaar - een belastingontvanger - die een discipel van Jezus Christus werd. De vroegste melding van Matteüs als auteur vinden we bij Eusebius die in zijn kerkgeschiedenis (323 n.Chr.) Papias aanhaalt die meldt dat Matteüs de logia (woorden, spreuken) van de Heer opschreef.[1] De precieze vertaling en duiding van de melding van Papias levert echter problemen op. Daarnaast suggereert Papias dat de evangeliën van Marcus en Matteüs onafhankelijk van elkaar tot stand zijn gekomen, iets dat ongeloofwaardig is.

 

De meeste onderzoekers nemen aan dat apostel Matteüs niet de auteur van het evangelie is, en dat het boek geschreven is door een anonieme christen. Er zijn verschillende redenen voor deze aanname. Zo zou het voor de hand liggen dat de apostel zich zou introduceren, of op zijn minst zou zinspelen op het feit dat hij persoonlijk getuige is geweest van een deel van de in het evangelie beschreven gebeurtenissen. Daarnaast is de auteur van het evangelie goed bekend met het Grieks en met de Hebreeuwse Bijbel, twee dingen die we niet direct van een eenvoudige Joodse overheidsambtenaar verwachten. Verder lijkt de theologie van het evangelie meer te passen bij een tweede-generatiechristen dan bij een bekeerling van de eerste generatie. Tenslotte: de meeste onderzoekers gaan ervan uit dat de auteur van Matteüs gebruik heeft gemaakt van het Marcusevangelie. Als de auteur van Matteüs wel een apostel en ooggetuige van het leven van Jezus was, waarom zou hij dan gebruik maken van de tekst van Marcus, die zelf geen ooggetuige is geweest, zelfs bij het verhaal over zijn (Matteüs') eigen roeping tot discipel?

Vaak neemt men aan dat de auteur van Matteüs een Joodse man is geweest die zich, na de dood van Jezus zich de zeer bijzondere verschijning van een waarlijk God-mens gewaar is geworden.

 

Het belang van de vertaling van het woord

Zonder meer van belang is de juiste vertaling van het woord. Of hoe eet en drink je woorden eigenlijk?

Verstandelijk vertalen we vaak met groot gemak en hebben het dan niet door dat de vertaling misschien eigenlijk wel helemaal niet goed is.

We vertalen dan volgens onze eigen denkbeelden en dat is vaak niet goed.

In een gesprek met een doventolk niet lang geleden kwam dit ook al heel duidelijk naar voren.

Wanneer je vanuit beweging vertaald, zal de taal van woorden vaak kunnnen verschillen 

en dan zullen persoonlijke voorkeuren zeker een rol gaan spelen

Ook in doventaal kent men dus veel dialecten en beperkingen

 

Het woord KERK

 

Ik boog me over het woord KERK. Een betekenis die ik natuurlijk wel ken,

maar ik wil het hebben over de oorsprong van het woord KERK

 

De oorsprong van het woord 'kerk' is het Griekse 'Kyriakè' ('van de Heer'). In de Griekse tekst van het Nieuwe Testament wordt daarentegen als aanduiding van de groep of samenkomst van gelovigen het woord 'ekklèsia' gebruikt.[1]

 

 

 

Mattheüs 18:15 Als een van je broeders of zusters tegen je zondigt, moet je die daarover onder vier ogen aanspreken. Als ze luisteren, dan heb je ze voor de gemeente behouden.

Mattheüs 18:16 Luisteren ze niet, neem dan een of twee anderen mee, zodat de zaak zijn beslag krijgt dankzij de verklaring van ten minste twee getuigen.

 

Mattheüs 18:17 Als ze naar hen niet luisteren, leg het dan voor aan de gemeente. Weigeren ze ook naar de gemeente te luisteren, behandel hen dan zoals je een heiden of een tollenaar behandelt.

 

Mattheüs 18:18 Ik verzeker jullie: al wat jullie op aarde bindend verklaren zal ook in de hemel bindend zijn, en al wat jullie op aarde ontbinden zal ook in de hemel ontbonden zijn.

Mattheüs 18:19 Ik verzeker het jullie nogmaals: als twee van jullie hier op aarde eensgezind om iets vragen, wat het ook is, dan zal mijn Vader in de hemel het voor hen laten gebeuren.

Mattheüs 18:20 Want waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben ik in hun midden.’

 

Genot

 
 
Socrates trekt Alcibiades uit de omhelzing van sensueel genot op een schilderij van Jean-Baptiste Regnault
 

Genot is een gemoedstoestand of emotie die een positieve ervaring vormt, en kan bijvoorbeeld bestaan uit blijdschap, vermaak, plezier, extase of euforie.

Genot refereert aan het plezier dat beleefd wordt aan bepaalde lichamelijke, sensuele, emotionele of geestelijke ervaring.

Het is echter moeilijk te definiëren, omdat de ervaring van genot kan verschillen van persoon tot persoon.

Mensen ervaren genot gewoonlijk bij het eten, seks, muziek, drugsgebruik, trots, erkenning, of door elke activiteit die men zich kan voorstellen, zelfs het ontvangen en toedienen van pijn.

Genot kan in sommige contexten ook gedefinieerd worden als de vermindering of afwezigheid van pijn.

Epicurus en zijn volgelingen definiëerden het grootste genot als de afwezigheid van pijn.

Voor Cicero - middels zijn personage Torquatus - was genot het grootste goed, en pijn het grootste kwaad.

Arthur Schopenhauer vond plezier een negatieve sensatie, omdat het de gebruikelijke existentiële conditie van lijden tenietdoet.

Utilitarisme en hedonisme zijn filosofieën die het maximaliseren van genot en het minimaliseren van lijden beogen.

Neurologie

Het genotscentrum is een verzameling hersenstructuren die verantwoordelijk is voor het vermogen tot het ervaren van genot in de mens. Het elektrisch stimuleren van de nucleus accumbens kan volgens bepaalde theorieën een gevoel van genot veroorzaken. Anderen denken dat het genotscentrum zetelt in het septum pellucidium. Bepaalde chemicaliën kunnen de genotscentra stimuleren, waaronder dopamine en diverse endorfines.

 

Annie MG Schmidt

 

Je kunt zeggen dat Annie M G Schmidt  en Astrid Lindgren belangrijke vertalers zijn die miljoenen kinderen iets voor hebben gehouden. Ook Jan Schenkman of de Filippijnse held Jose Rizal hebben dat gedaan.

Allemaal mensen die vertaald konden worden door individueen op een verschillende en vaak verkeerde manier

Maar wat is dan een goede manier?

 

Een goede manier komt tot uidrukking volgens een nauwe samenwerking van alle communicatiemiddelen die hun oorsprong in verschillende vormen van kust hebben, te weten:

  1. toneelspelers / acteurs/ politici en predikanten
  2. dansers / sporters / onderzoekers
  3. muzikanten /verhalenvertellers / vertalers
  4. kunstenaars / creators / onderzoekers

 

 

De vertaling die ik maakte kun je vinden vinden op: http://hetwoord.jouwweb.nl/gezongen-woorden

Ook vind je daar mijn vertaling van een 9 jarige kindster die het AVE MARIA zong en vervolgens onderworpen werd door mensen die als jury er naar geluisterd en gekeken hadden en vervolgens een poging wilden wagen om uit te drukken van wat ze er van vonden.

Maak jouw eigen website met JouwWeb